Klient Kancelarii uniewinniony od zarzutu spowodowania uszczerbku na zdrowiu - Kluczbork

Zacznijmy od kilku podstawowych pojęć, które pomogą nam lepiej zrozumieć czym jest uszczerbek na zdrowiu. 

Ustawodawca w art. 157 § 2 Kodeksu karnego uregulował przestępstwo spowodowania lekkiego uszczerbku na zdrowiu, zgodnie z którym, kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Co jest przedmiotem ochrony przestępstwa z art. 157 § 2 Kodeksu karnego?

Przepis art. 157 § 2 Kodeksu karnego chroni zdrowie człowieka przed zamachami powodującymi mniejsze skutki niż te, które ustawodawca uregulował w art. 156 Kodeksu karnego. 

Czym jest zdrowie?

Zgodnie z doktryną uregulowaną w tym zakresie, zdrowiem jest stan normalnego funkcjonowania organizmu zapewniający człowiekowi wydolność umożliwiającą mu aktywne funkcjonowanie w społeczeństwie (R. Stefański (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. 25, Warszawa 2020, Legalis).

Od kiedy można mówić o ochronie zdrowia człowieka?

Wskazuje się, iż początkową chwilę ochrony zdrowia człowieka wyznacza rozpoczęcie akcji porodowej, natomiast kończy się ona z chwilą śmierci człowieka. 

Czym jest naruszenie czynności narządu oraz rozstrój zdrowia?

Za naruszenie czynności narządu należy uznać tego rodzaju urazy, którym towarzyszy przerwanie ciągłości tkanek, polegające na zewnętrznym zranieniu lub obrażeniach wewnętrznych, sięgających w głąb ciała - złamania kości, uszkodzenia narządów (R. Stefański (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. 25, Warszawa 2020, Legalis).

Natomiast za rozstrój zdrowia uznaje się skutek na zdrowiu polegający na zakłóceniu funkcji organizmu człowieka, które posiadają charakter czynnościowy, jednakże nie naruszyły integralności ciała. Zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu mogą dotyczyć naruszeń stanu fizycznego lub psychicznego. 

Co można powiedzieć o stronie przedmiotowej czynu zabronionego z art. 157 § 2 Kodeksu karnego?

Przestępstwo z art. 157 § 2 Kodeksu karnego jest przestępstwem materialnym, a do jego dokonania konieczne jest wystąpienie określonego skutku z działania lub zaniechania sprawcy. 

Przedmiotem czynności wykonawczej jest człowiek, a właściwie, ciało człowieka pod względem anatomicznej integralności oraz prawidłowego funkcjonowania jego narządów.

Natomiast zachowanie sprawcze z art. 157 § 2 Kodeksu karnego polega na spowodowaniu lekkiego uszczerbku na zdrowiu, a to jest naruszeniu czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia trwającego nie dłużej niż 7 dni. 

Kto może być sprawcą przestępstwa z art. 157 § 2 Kodeksu karnego?

Sprawcą przestępstwa z art. 157 § 2 Kodeksu karnego popełnionego w formie działania może być każdy, a co za tym idzie jest to przestępstwo powszechne. 

Co można powiedzieć o stronie podmiotowej przestępstwa z art. 157 § 2 Kodeksu karnego?

Przestępstwo stypizowane w art. 157 § 2 Kodeksu karnego można popełnić tylko umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. 

Ostatnia sprawa prowadzona przez Kancelarię

W ostatnim czasie Kancelaria prowadziła sprawę dotyczącą oskarżenia o naruszenie czynności ciała trwającego nie dłużej niż 7 dni, tj. o przestępstwo z art. 157 § 2 Kodeksu karnego. Oskarżonemu zarzucono naruszenie czynności ciała trwające nie dłużej niż 7 dni.

Sąd po ustaleniu stanu faktycznego i ocenie dowodów, w sposób jasny wskazał, iż nie ulega wątpliwości, że w sprawie nie ma wiarygodnych dowodów dla uznania, iż oskarżony mógłby spowodować obrażenia u pokrzywdzonej, które to spowodowałyby naruszenie czynności ciała trwające nie dłużej niż 7 dni. 

Tym samym Sąd uznał, iż pokrzywdzona w żaden sposób nie udowodniła przedstawionego przez nią oskarżenia, dlatego też brak jest wiarygodnych dowodów, że na skutek działania narzędzia twardego, tępego lub tępokrawędzistego mogło dojść do powstania obrażeń, to należało uznać, iż oskarżony swoim zachowaniem nie spowodował u pokrzywdzonej obrażeń. Sąd ponadto doszedł do wniosku, iż to oskarżycielka prywatna niejako sprowokowała zachowanie oskarżonego, poprzez przede wszystkim przyjazd do jego miejsca zamieszkania, kłótnię, a czego reakcją obronną oskarżonego było zachowanie opisane powyżej. 

Sąd w niniejszej sprawie uznał, iż brak jest wiarygodnych dowodów do przyjęcia, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 157 § 2 Kodeksu karnego i uniewinnił oskarżonego od popełnienia zrucanego mu czynu.

Mając na uwadze powyższe, wskazuje się, iż Kancelaria zapewnia kompleksową obsługę w trudnych sprawach karnych, czego dowodem może być wygrana w powyższej sprawie.